Türkiye coğrafyası

Ansiklopedi sitesinden
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla

Türkiye, Akdeniz, Karadeniz, Ege ve Marmara Denizi gibi önemli su kütleleriyle çevrili, Asya ve Avrupa kıtaları arasında bir köprü konumunda olan önemli bir ülkedir. Coğrafi yapısı, iklimi, doğal güzellikleri ve tarihi zenginlikleriyle dikkat çeker.

Coğrafya
Türkiye coğrafyası
Türkiye coğrafyası
Kıta Asya (%97)
Avrupa (%3)
Bölge Batı Asya
Anadolu
Doğu Trakya
Koordinatlar 39°00′N 35°00′E
Yüzölçüm dünyada 37. sırada
783.562 km²
Kara : 98 %
Su : 2 %
Kıyılar 8.333 km
Sınırlar 2.753 km
En yüksek nokta Ağrı Dağı (5.166 m)
En alçak nokta Akdeniz (0 m)
En uzun nehir Kızılırmak (1.350 km)
En büyük göl Van Gölü (3.755 km²)

Türkiye, yüzölçümü bakımından yaklaşık olarak 783,356 kilometrekarelik bir alana sahiptir ve bu da onu Avrupa'nın en büyük altıncı ve dünyanın 37. büyük ülkesi yapar. Türkiye'nin yüzey şekilleri oldukça çeşitlidir. Kuzeybatıda Trakya bölgesi, doğuda Karadeniz ve Akdeniz kıyıları boyunca yayılan dağlık bölgeler, iç kesimlerdeki Anadolu Platosu ve güneydeki Toros Dağları, ülkenin ana topografik özellikleridir.

Anadolu Platosu, Türkiye'nin iç kısmında yer alır ve ülkenin yaklaşık olarak %80'ini kaplar. Bu bölge, genellikle ortalama 500 ila 1000 metre yüksekliğe sahip düz bir araziye sahiptir. Bu platoda yer alan çöküntüler ve ovalar, Türkiye'nin en verimli tarım alanlarını oluşturur. Bunlar arasında Konya Ovası, Çukurova ve Gediz Ovası gibi büyük ovalar bulunur.

Türkiye'nin kuzeydoğusunda Karadeniz kıyıları boyunca yayılan Pontus Dağları bulunur. Bu dağlık alanlar, yıl boyunca yoğun yağış alır ve ormanlarla kaplıdır. Doğu Anadolu Bölgesi ise yüksek dağ silsileleriyle kaplıdır. Bu bölgede Türkiye'nin en yüksek noktası olan Ağrı Dağı (5.137 metre) yer alır. Doğu Anadolu'nun güneydoğusunda, Irak ve İran sınırlarına yakın bölgelerde, yüksek platolar ve volkanik dağlar yer alır.

Batı ve güneybatıda, Ege Bölgesi'nde yer alan dağlar daha alçaktır ancak oldukça karışıktır. Bu bölge, Türkiye'nin en popüler tatil destinasyonlarından biridir ve turkuaz renkli denizi ve güneşli kıyılarıyla ünlüdür. Toros Dağları ise güneyde yer alır ve Akdeniz'e paralel uzanır. Bu dağlar, Akdeniz'in etkisiyle ılıman bir iklime sahip olan Akdeniz kıyılarını kıyıya dik olarak keser. Toros Dağları, yüksek zirveleri ve derin vadileriyle ünlüdür.

Türkiye'nin su kaynakları oldukça zengindir. Ülkenin önemli nehirleri arasında Fırat, Dicle, Sakarya, Kızılırmak ve Büyük Menderes bulunur. Bu nehirler, tarım, sanayi ve enerji üretimi için önemli bir kaynak sağlar.

Türkiye'nin iklimi çeşitlidir. Karadeniz kıyıları ılıman ve yağışlı bir iklime sahiptir, bu nedenle burada yoğun ormanlar bulunur. Akdeniz kıyıları ise tipik Akdeniz iklimine sahiptir, yıl boyunca güneşli ve ılıman bir hava hakimdir. İç Anadolu Bölgesi'nde kıtasal iklim etkilidir, yazlar sıcak ve kurak, kışlar soğuk ve yağışsız geçer. Doğu Anadolu Bölgesi ise daha çok karasal iklim etkisi altındadır, kışlar uzun ve soğuk, yazlar ise kısa ve sıcaktır.

Türkiye'nin coğrafi konumu, tarih boyunca birçok medeniyetin burada yerleşmesine neden olmuştur. Anadolu'nun bu zengin tarihî geçmişi, birçok tarihi ve kültürel mirası beraberinde getirmiştir. Bugün, bu zenginlikler Türkiye'nin turizm sektöründe önemli bir rol oynamaktadır. Özellikle İstanbul, Kapadokya, Efes ve Pamukkale gibi turistik destinasyonlar, yıl boyunca binlerce ziyaretçi çekmektedir.

Coğrafi bölgeler

Türkiye, coğrafi olarak yedi farklı bölgeye ayrılmıştır. Bu bölgeler, iklim, topoğrafya ve bitki örtüsü gibi çeşitli faktörler tarafından belirlenmiştir. Her bir bölge, benzersiz özelliklere sahiptir ve ülkenin çeşitliliğini ve zenginliğini yansıtır.

Marmara Bölgesi: Marmara Bölgesi, Türkiye'nin kuzeybatısında yer alır ve Marmara Denizi'nin etrafında yayılır. İstanbul, Bursa ve Çanakkale gibi büyük şehirleri içerir. Marmara Bölgesi, ülkenin en gelişmiş ve yoğun nüfuslu bölgesidir. İklimi genellikle ılıman olup, kışlar ılık ve yağışlı, yazlar ise sıcak ve nemlidir. Bölgenin tarım alanları, özellikle Trakya'da yoğunlaşmıştır. Endüstriyel faaliyetler de Marmara Bölgesi'nde yoğunlaşmıştır.

Karadeniz Bölgesi: Türkiye'nin kuzeyinde, Karadeniz kıyıları boyunca uzanan bu bölge, yeşil doğası, yüksek dağları ve bol yağışıyla ünlüdür. Pontus Dağları ve Küre Dağları gibi dağ silsileleri bölgeyi karakterize eder. Karadeniz'in iç kesimleri yoğun ormanlarla kaplıdır ve tarım açısından oldukça verimlidir. Rize, Trabzon ve Ordu gibi şehirler bölgenin önemli yerleşim merkezleridir. Karadeniz Bölgesi'nin iklimi, genellikle Karadeniz'in etkisi altında olup, yağışlı ve nemlidir.

Ege Bölgesi: Ege Bölgesi, Batı Anadolu'da yer alır ve Ege Denizi kıyıları boyunca yayılır. İklimi genellikle Akdeniz iklimi özellikleri gösterir; yazlar sıcak ve kurak, kışlar ılık ve yağışlı geçer. Bölgenin en belirgin özelliği, antik kentler, beyaz taş evler ve turkuaz renkli denizleriyle ünlü sahil şerididir. İzmir, Aydın ve Muğla gibi şehirler bölgenin önemli merkezleridir. Ege Bölgesi'nde tarım ve turizm önemli ekonomik faaliyetlerdir.

Akdeniz Bölgesi: Güneybatı Anadolu'da bulunan Akdeniz Bölgesi, Türkiye'nin en popüler turistik destinasyonlarından biridir. Toros Dağları'nın eteklerinden başlayarak Akdeniz kıyılarına uzanır. İklimi tipik olarak Akdeniz iklimidir; yazlar sıcak ve kurak, kışlar ılık ve yağışlı geçer. Bölge, turizm açısından önemli sahil şehirleri olan Antalya, Mersin ve Adana gibi şehirleri içerir. Akdeniz Bölgesi'nde tarım, özellikle narenciye ve seracılık, önemli bir ekonomik faaliyettir.

İç Anadolu Bölgesi: Türkiye'nin iç kesimlerinde yer alan İç Anadolu Bölgesi, geniş ovaları ve platolarıyla karakterizedir. Bölgenin iklimi kıtasal özellikler gösterir; yazlar sıcak ve kurak, kışlar soğuk ve kar yağışlı geçer. Ankara, Konya, Kayseri ve Eskişehir gibi büyük şehirler bu bölgededir. İç Anadolu, tarım ve hayvancılıkla geçimini sağlayan birçok kırsal bölgeye ev sahipliği yapar.

Doğu Anadolu Bölgesi: Türkiye'nin doğu sınırında yer alan bu bölge, yüksek platolar ve dağlık arazilerle kaplıdır. İklimi genellikle karasal özellikler gösterir; kışlar soğuk ve karlı, yazlar ise kısa ve sıcaktır. Van, Erzurum, Diyarbakır ve Malatya gibi şehirler bölgenin önemli merkezleridir. Doğu Anadolu Bölgesi'nde tarım ve hayvancılık yaygın ekonomik faaliyetlerdir.

Güneydoğu Anadolu Bölgesi: Türkiye'nin güneydoğusunda yer alan bu bölge, Fırat ve Dicle nehirleri arasında kalan verimli arazileri ve tarihî zenginlikleriyle bilinir. İklimi genellikle kıtasal özellikler gösterir; yazlar sıcak ve kurak, kışlar soğuk ve yağışlı geçer. Diyarbakır, Şanlıurfa, Gaziantep ve Mardin gibi şehirler bölgenin önemli yerleşim merkezleridir. Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde tarım, hayvancılık ve el sanatları önemli ekonomik faaliyetlerdir.

Her bir bölge, Türkiye'nin çeşitliliğini ve zenginliğini yansıtan benzersiz özelliklere sahiptir. İklim, bitki örtüsü, yerleşim ve ekonomik faaliyetler, her bir bölgenin kendine özgü karakterini belirler. Bu coğrafi çeşitlilik, Türkiye'nin kültürel mirası ve ekonomisi üzerinde önemli bir etkiye sahiptir.

Yeryüzü şekilleri

Yeryüzü şekilleri, dünya üzerindeki arazi şekillerini ve yapılarını ifade eder. Bu şekiller, dağlar, ovalar, platolar, vadiler, tepeler, yaylalar, nehirler, göller, çöller ve adalar gibi çeşitli özellikleri kapsar. Her bir yeryüzü şekli, jeolojik süreçler, iklim etkileri ve insan faaliyetleri gibi çeşitli faktörler tarafından şekillenir.

Küçük Ağrı (solda) ve Büyük Ağrı (sağda)
Küçük Ağrı (solda) ve Büyük Ağrı (sağda)

Dağlar: Dağlar, yükseltileri 600 metreden daha yüksek olan yüksek arazi kütlesidir. Genellikle tektonik hareketler sonucu oluşur ve volkanik aktivitelerin etkisiyle de şekillenebilir. Dağlar, sarp yamaçlara ve zirvelere sahip olabilir. Türkiye'de Ağrı Dağı, Erciyes Dağı ve Uludağ gibi önemli dağlar bulunur.

Ovalar: Ovalar, geniş ve düz arazi parçalarıdır. Ovalar, genellikle nehirlerin taşıdığı alüvyonlar veya denizlerin eski yataklarının bir sonucu olarak oluşur. Türkiye'de Konya Ovası, Çukurova ve Thrace Ovaları gibi önemli ovalar bulunur.

Platolar: Platolar, yüksekliklerinin genellikle 300 ila 1,500 metre arasında değiştiği düz veya hafif eğimli arazi parçalarıdır. Platolar, genellikle dağlar arasında yer alır ve geniş çayırlar veya ormanlarla kaplı olabilir. Türkiye'de Anadolu Platosu, Doğu Anadolu Platosu ve Malatya Ovası gibi platolar bulunur.

Tepeler: Tepeler, dağlardan daha düşük yükseltilere sahip, genellikle yuvarlak veya konik şekilli arazi parçalarıdır. Tepeler, erozyon, volkanik faaliyet veya tektonik hareketler sonucu oluşabilir. Türkiye'de Kapadokya bölgesindeki peribacaları, tipik tepelerden bir örnektir.

Vadiler: Vadiler, akarsuların aşındırması sonucu oluşan derin çukurlardır. Vadiler, dağlar arasında veya platoların içinde bulunabilir. Türkiye'de Ihlara Vadisi, Göreme Vadisi ve Kızılçukur gibi önemli vadiler bulunur.

Yaylalar: Yaylalar, yüksek dağlık bölgelerde bulunan geniş ve düz arazi parçalarıdır. Yaylalar, genellikle yaz aylarında hayvan otlatmak ve serinlemek için kullanılır. Türkiye'de Yaylalar Yaylası, Küre Dağları Yaylası ve Ayder Yaylası gibi yaylalar bulunur.

Nehirler: Nehirler, yeraltı kaynaklarından gelen suların birleşmesiyle oluşan akarsulardır. Nehirler, yüksek yerlerden alüvyon taşır ve bu taşınan malzemelerin biriktirmesiyle vadiler oluşturabilirler. Türkiye'de Fırat, Dicle, Kızılırmak ve Yeşilırmak gibi önemli nehirler bulunur.

Göller: Göller, genellikle tektonik çukurluklarda veya buzulların erimesi sonucu oluşan su birikintileridir. Göller, nehirlerin aşındırma faaliyetleri sonucu da oluşabilir. Türkiye'de Van Gölü, Gölcük Gölü ve Beyşehir Gölü gibi önemli göller bulunur.

Çöller: Çöller, düşük yağış miktarı ve yüksek buharlaşma nedeniyle bitki örtüsünün zayıf veya olmadığı alanlardır. Türkiye'de çöl alanları sınırlı olsa da, iç kısımlarda bazı step ve yarı çöller bulunur.

Adalar: Adalar, genellikle deniz tabanında yer alan ve çıkıntı yapan dağların üzerinde oluşan arazi parçalarıdır. Türkiye'de Ege ve Akdeniz kıyılarında birçok ada bulunur, en büyükleri Gökçeada, Bozcaada ve Meis Adası'dır.

Yeryüzü şekilleri, doğal süreçler ve insan etkileşimiyle sürekli değişmektedir. Bu şekiller, jeolojik süreçlerin uzun zaman dilimleri boyunca oluşmasıyla birlikte, insan faaliyetleri tarafından da etkilenir ve değiştirilir. Yeryüzü şekillerinin anlaşılması, coğrafya, jeoloji ve çevre bilimleri gibi alanlarda önemli bir rol oynar.

İklim

İklim, belirli bir bölgedeki atmosferik koşulların uzun süreli ortalama durumunu ifade eder. Bu koşullar, sıcaklık, nem, yağış, rüzgar, basınç ve diğer meteorolojik unsurları içerir. İklim, yerel topografya, jeomorfoloji, deniz akıntıları, yakınlıktaki su kütleleri gibi faktörler tarafından etkilenir. Türkiye'nin iklimi de çeşitlilik gösterir ve bu çeşitlilik, ülkenin coğrafi konumu, arazi yapısı ve jeolojik özellikleriyle ilişkilidir.

Marmara Bölgesi: Marmara Bölgesi'nin iklimi genellikle Akdeniz ve Karadeniz iklimi arasında bir geçiş iklimidir. Yazlar sıcak ve kurak, kışlar ılık ve yağışlı geçer. İstanbul gibi şehirlerde kış aylarında kar yağışı görülebilir. Bölgede en yüksek sıcaklıklar Temmuz ve Ağustos aylarında kaydedilirken, en düşük sıcaklıklar Aralık ve Ocak aylarında gözlenir.

Karadeniz Bölgesi: Karadeniz Bölgesi'nin iklimi tipik olarak ılıman ve nemli bir Karadeniz iklimidir. Bu bölge, yıl boyunca bol miktarda yağış alır ve yaz aylarında bile sık sık yağmur görülür. Sıcaklık genellikle düşüktür ve mevsimsel değişiklikler azdır. Bu nedenle, Karadeniz Bölgesi ormanları yoğun ve yeşil kalır.

Ege Bölgesi: Ege Bölgesi'nin iklimi Akdeniz iklimi özelliklerini taşır. Yazlar sıcak ve kurak, kışlar ılık ve yağışlıdır. Bu bölge, yaz aylarında tipik olarak güneşli ve sıcak bir hava yaşar. Ancak, kıyıya yakın bölgelerde nem oranı yüksektir. İç kesimlerde, özellikle yüksek rakımlı bölgelerde kış aylarında kar yağışı görülebilir.

Akdeniz Bölgesi: Akdeniz Bölgesi'nin iklimi tipik olarak sıcak ve kurak bir Akdeniz iklimidir. Yazlar sıcak ve kurak geçerken, kışlar ılık ve yağışlıdır. Bu bölge, yıl boyunca az miktarda yağış alır ve yaz aylarında tipik olarak uzun süreli kuraklık yaşanır. Yaz aylarında sıcaklık 30°C'nin üzerine çıkabilir.

İç Anadolu Bölgesi: İç Anadolu Bölgesi'nin iklimi kıtasal bir iklimdir. Bu bölgede yazlar sıcak ve kurak, kışlar soğuk ve kar yağışlı geçer. İç Anadolu'nun iç kesimlerinde, özellikle yüksek rakımlı bölgelerde, kış aylarında sıcaklık sıfırın altına düşebilir. Bu bölgede yıl boyunca görülen sıcaklık farkları oldukça belirgindir.

Doğu Anadolu Bölgesi: Doğu Anadolu Bölgesi'nin iklimi genellikle karasal bir iklimdir. Yazlar kısa ve sıcak, kışlar uzun ve soğuktur. Yüksek rakımlı bölgelerde kışlar oldukça sert geçer ve sıcaklık sıfırın altına düşer. Bu bölgede yıl boyunca kar yağışı görülür ve kışlar oldukça uzun sürebilir.

Güneydoğu Anadolu Bölgesi: Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nin iklimi tipik olarak kıyıya yakın bölgelerde Akdeniz iklimi özelliklerini taşırken, iç kesimlerde ise kara iklimi etkileri daha belirgindir. Yazlar sıcak ve kurak, kışlar ılık ve yağışlı geçer. Bu bölgede kış aylarında hafif kar yağışı görülebilir.

Türkiye'nin çeşitli iklim koşulları, tarım, turizm, enerji üretimi ve diğer ekonomik faaliyetler üzerinde önemli etkilere sahiptir. Ayrıca, iklim değişikliği gibi küresel faktörlerin etkisiyle Türkiye'nin iklimi zamanla değişebilir ve bu da çevresel, sosyal ve ekonomik sonuçlar doğurabilir. Bu nedenle, iklim koşullarının takibi ve uygun politikaların uygulanması önemlidir.

Sıcaklık ortalaması Yüksek sıcaklık Düşük sıcaklık Nem Ortalaması Yağış ortalaması
Marmara Bölgesi 13.5°C 56.3°F 44.6°C 112.3°F -27.8°C -18.0°F 71.2 % 564.3 mm   22.2 in
Ege Bölgesi 15.4°C 59.7°F 48.5°C 119.3°F -45.6°C -50.1°F 60.9 % 706.0 mm   27.8 in
Akdeniz Bölgesi 16.4°C 61.5°F 45.6°C 114.1°F -33.5°C -28.3°F 63.9 % 706.0 mm   27.8 in
Karadeniz Bölgesi 12.3°C 54.1°F 44.2°C 111.6°F -32.8°C -27.0°F 70.9 % 828.5 mm   32.6 in
İç Anadolu 10.6°C 51.1°F 41.8°C 107.2°F -36.2°C -33.2°F 62.6 % 392.0 mm   15.4 in
Doğu Anadolu 9.7°C 49.5°F 44.4°C 111.9°F -45.6°C -50.1°F 60.9 % 569.0 mm   22.4 in
Güneydoğu Anadolu 16.5°C 61.7°F 48.4°C 119.1°F -24.3°C -11.7°F 53.4 % 584.5 mm   23.0 in

Nüfus

Türkiye'nin nüfus dağılımı, coğrafi bölgelere göre farklılık gösterir ve çeşitli faktörlerden etkilenir. Bu faktörler arasında iklim, ekonomik fırsatlar, tarım alanları, sanayi merkezleri, altyapı olanakları ve tarihsel nedenler yer alır.

İllere göre toplam doğurganlık hızı (2022)
  3 - 4
  2 - 3
  1.5 - 2
  1 - 1.5

Marmara Bölgesi, Türkiye'nin en yoğun nüfuslu bölgesidir. Bu bölge, İstanbul gibi büyük metropol şehirleri içerir ve Türkiye'nin ekonomik, kültürel ve ticari merkezi olarak kabul edilir. Marmara Bölgesi'ndeki nüfus, yüksek sanayileşme ve iş imkanları nedeniyle hızla artmaktadır. İstanbul, Bursa, İzmit ve Çanakkale gibi şehirler, bölgenin önemli nüfus merkezleridir. Marmara Bölgesi'nde tarım alanları da bulunmasına rağmen, kıyı şeridi ve iç kesimlerdeki sanayi bölgeleri, nüfusun büyük bir kısmını barındırır.

Karadeniz Bölgesi'nin nüfusu genellikle kıyı şeridinde yoğunlaşmıştır. Bu bölge, zengin tarım alanlarına sahip olmasına rağmen, dağlık ve engebeli arazi yapısı nedeniyle nüfus dağılımı heterojendir. Kıyı şehirleri olan Trabzon, Samsun, Rize ve Ordu gibi şehirlerde nüfus yoğundur. Dağlık iç kesimlerde ise nüfus daha seyrek olarak dağılmıştır. Tarım ve balıkçılık, Karadeniz Bölgesi'nin ekonomik yapısında önemli bir yer tutar.

Ege Bölgesi, hem tarım hem de turizm açısından önemli bir bölgedir ve nüfus dağılımı buna bağlı olarak şekillenir. Sahil şeridi boyunca yer alan İzmir, Aydın, Muğla ve Manisa gibi şehirler nüfus yoğunluğuna sahiptir. Bu şehirler, turistik destinasyonlar ve tarım alanlarıyla ünlüdür. İç kesimlerde, kırsal bölgelerde nüfus yoğunluğu daha düşüktür ve tarım faaliyetleri daha yaygındır.

Akdeniz Bölgesi'nin nüfusu genellikle sahil şeridinde yoğunlaşmıştır. Antalya, Mersin ve Adana gibi şehirler, bölgenin önemli nüfus merkezleridir. Akdeniz'in turizm potansiyeli ve tarım alanları, bu bölgede nüfusun büyük bir kısmını çeker. İç kesimlerde, Toros Dağları'nın eteklerinde ve ovalarda da nüfus bulunmaktadır ancak kıyı şeridine göre daha seyrektir.

İç Anadolu Bölgesi'nin nüfusu genellikle şehirler arasında dağılmıştır ve kırsal kesimlerde yoğunlaşmıştır. Başkent Ankara, Konya, Kayseri ve Eskişehir gibi şehirler, bölgenin önemli nüfus merkezleridir. Tarım ve hayvancılık, İç Anadolu'nun ekonomisinde önemli bir rol oynar ancak sanayi bölgeleri de nüfusun bir kısmını çeker.

Doğu Anadolu Bölgesi'nin nüfusu genellikle dağlık ve kırsal bölgelerde yoğunlaşmıştır. Yüksek rakımlı bölgelerde tarım sınırlıdır ve hayvancılık daha yaygındır. Bu bölgedeki şehirler arasında Van, Erzurum, Ağrı ve Diyarbakır gibi şehirler bulunur. Nüfus, kırsal göçlerle büyük şehirlere doğru hareket etmektedir.

Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nin nüfusu genellikle kırsal bölgelerde yoğunlaşmıştır. Tarım ve hayvancılık, bu bölgede yaşayanların geçim kaynaklarından biridir. Şehirler arasında Diyarbakır, Şanlıurfa, Gaziantep ve Mardin gibi şehirler bulunur. Bu bölgede yaşanan kırsal göçler, büyük şehirlere doğru bir nüfus akışı oluşturur.

Türkiye'deki nüfus dağılımı, ekonomik fırsatlar, tarım alanları, sanayi merkezleri ve diğer faktörler tarafından etkilenir. Tarım ve turizm gibi sektörlerdeki değişiklikler, nüfusun belirli bölgelere olan göçünü etkileyebilir. Ayrıca, kırsal bölgelerden büyük şehirlere olan göç eğilimi, nüfus dağılımını önemli ölçüde etkiler. Bu nedenle, Türkiye'nin nüfus dağılımı ve göç eğilimleri, ülkenin ekonomik ve sosyal yapılarıyla yakından ilişkilidir.